Ze względu na swój skład ten pszczeli produkt ma szerokie zastosowanie lecznicze. Posiada właściwości antybakteryjne i odtruwające (pomaga usunąć toksyny z organizmu, usprawnia pracę wątroby i pomaga w leczeniu choroby alkoholowej), korzystnie wpływa na metabolizm, wzmacnia odporność. Pomoże w biegunkach, zaparciach i problemach Jak długo ją przechowywać? W procesie przetwarzania podlega fermentacji mlekowej, dlatego jest odporna na zepsucie. Jeśli jest przechowywana w szczelnie zamkniętym naczyniu w ciemnym i chłodnym miejscu może stać wiele lat. Jak długo można przechowywać ugotowany makaron? Na swoim profilu na TikToku pokazuje i doradza, jak prawidłowo i zdrowo się odżywiać. Na jednym z filmików wyjaśniła, jak długo należy przechowywać już ugotowany makaron. Rozwiewa w nim wszelkie wątpliwości co do tej kwestii. Jej zdaniem najlepszy czas to od 3 do 4 dni. Jak najbardziej! Okazuje się, że tak. Kiedy przyrządzimy już świeżą rybę i doprawimy ją odpowiednią ilością przypraw w tej postaci można ją zamrozić. Wystarczy pokroić ją w średniej wielkości kawałki, a następnie zapakować je w przeznaczony do tego zamykany pojemnik i schować do zamrażarki. Optymalną temperaturą do przechowywania miodu jest 8-10 stopni Celsjusza. W temperaturze powyżej 20 stopni obniżają się prozdrowotne właściwości miodu na skutek spowolnienia działania enzymów i naruszenia proporcji cukrów. Miód postawiony w zbyt gorącym pomieszczeniu może także ściemnieć, a w słabo nawilżonym środowisku Sprawdź! [INFOGRAFIKA] - Kobieta. Jak długo można przechowywać mrożone produkty? Sprawdź! [INFOGRAFIKA] Mrożenie to jedna z najkorzystniejszych form przechowywania żywności, gdyż pozwala Jest łatwo przyswajalnym produktem dla naszego organizmu, którego nie da się przedawkować. Można ją dodawać do porannej owsianki, jogurtu czy herbaty, choć najlepsze efekty osiągniemy przez zalanie letnią wodą 1 łyżeczki (ok. 10g) pierzgi i pozostawienie takiego roztworu na 8-10 godzin i spożycie go codziennie rano na czczo. Dzięki stałej temperaturze smalec będzie dłużej zachowywał świeżość. Przechowywanie słoniny w zamrażarce. Ludzie często zastanawiają się, czy można przechowywać smalec w zamrażarce, a odpowiedź brzmi: można. Smalec zachowuje trwałość w zamrażarce w taki sam sposób, jak masło. Jak długo grzyby wytrzymają w lodówce? To zawsze zależy od tego, w jakim stanie przechowujesz grzyby w lodówce. Nieumyte grzyby możesz przechowywać w komorze na warzywa, otwarte, przez około 2-3 dni. Uważaj jednak, aby nie wkładać ich, gdy są mokre, gdyż może to spowodować spleśnienie grzybów. Jak przechowywać zamrożone jagody. Aby długo konserwować jagody, ta metoda nadaje się do zamrażania: Przygotuj płytkie danie - tacę, blachę do pieczenia, naczynie do pieczenia, deskę do krojenia. Możesz użyć metalowego pojemnika, ale pamiętaj, aby umieścić na nim papier pergaminowy. Dania powinny być suche i czyste. KqMz. Uwielbiasz wypieki, desery i ciasta. Nie tylko proces ich przygotowania, ale również zapach, smak, wygląd? To oczywiste! Ale czy spożywasz je tego samego dnia? Pewnie nie od razu. Nawet największy łasuch chce się cieszyć deserem jak najdłużej. Co robić z ciastem, które kupisz, a które przecież było upieczone dzień wcześniej, by jak najdłużej zachować jego świeżość? Jaka jest najlepsza metoda na przechowywanie ciastek, deserów, serników i tart? Jeśli spędza Ci to sen z powiek, mam nadzieję, że dzisiejszy tekst odpowie na nurtujące Cię pytania. Mam nadzieję, że dzisiejszy wpis pomoże Ci nie tylko we właściwym zabezpieczeniu Twojego wypieku, ale również w logistyce, dobrym planowaniu Twojej pracy i miejsca w lodówce. Jeśli przygotowujesz przyjęcie, które nie jest tylko słodkim podwieczorkiem, ale w menu masz sałatki, mięsa, zupy i desery plus ciasta, to dzięki odpowiedniemu planowaniu i wyobraźni, właściwie wybierzesz ciasto, które podasz gościom. Dopasujesz jego rodzaj do swoich możliwości, czasu przygotowania jak również przechowywania. Zanim dowiesz się, jak przechować ciasta, czy wybrać lodówkę, czy też temperaturę pokojową, jak dopasować w końcu tę temperaturę do rodzaju wypieku, podzielę się z Tobą kilkoma uniwersalnymi technikami na zapewnienie świeżości Twoim wypiekom. Hermetyczne pojemniki Wydawać by się mogło – banalne. Ale bez względu na to, jak potem będziesz przechowywać swoje wypieki, hermetyczny pojemnik pozwoli nie tylko zachować świeżość, wydłużyć ją o 2-3 dni, ale zabezpieczy Twoje ciasto przed agresją innych produktów z lodówki. Nie ma nic pyszniejszego i bardziej uroczego niż zapach mięska, które przenika do tortu, prawda? Zapach to jedno, ale mam nadzieję, że zdajesz sobie sprawę z tego, że inne produktu z lodówki (właśnie ich aromat) wpływają również na smak wypieku. Więc jeśli nie możesz wyposażyć się w lodówkę tylko do wypieków, zadbaj o higienę swojego ciasta poprzez zakup takich pojemników. Folia aluminiowa To dobra, choć nie tak skuteczna jak pojemnik hermetyczny, metoda na zabezpieczenie ciasta. Jest szczególnie polecana, gdy chcesz zabezpieczyć ciasta z kremem (np. ptysie, desery, torty), zapobiega również wysuszaniu się kremu. Zachowuje smak i świeżość. Zawsze musisz zdecydować, czy będziesz przechowywać ciasta w lodówce czy w temperaturze pokojowej. Nic tak negatywnie nie wpływa na świeżość ciasta, niż gwałtowna albo częsta zmiana temperatury. Lodówka Pamiętaj, że każde ciasto zachowuje się w lodówce inaczej. A więc: Musy, Entremets, z owocami, z kremami, serniki na zimno, torty z kremami Lodówka oczywiście wydłuża świeżość i zachowuje smak Twojego wypieku. To podstawowe narzędzie, z którego korzystasz. Jednak są takie ciasta, które mogą być przechowywane w lodówce tylko jeden dzień. Np. należy do nich francuski wypiek, tzw. ciasto tysiąca liści (Millefeuille). Może być przechowane w hermetycznym pojemniku, w folii aluminiowej, w dowolnym miejscu w lodówce, ale nic nie zmieni tego, że tylko jeden dzień. Podobnie sprawa się z deserami typu: Entremets czy też musami. Nawet jeśli jest zabezpieczony folią lub przechowywany w pojemniku hermetycznym, w lodówce wytrzyma maksymalnie dwa dni. Możesz przechowywać w dowolnym miejscu w lodówce. Tarty, szczególnie te wykończone owocami, możesz przechowywać w lodówce dwa dni, np. ciasta cytrynowe, owocowe, szarlotki, wykończone bezą włoską itp. Ciasto kruche twardnieje w lodówce, dlatego jeśli jeszcze nie włożyłaś kremu na tartę, możesz samo ciasto przechowywać poza lodówką. Po dodaniu kremów i owoców, tylko w lodówce. Z makaronikami jest trochę inaczej. Najlepsze miejsce dla tych kolorowych ciasteczek to dolna półka w lodówce. Tam będą się czuły bezpiecznie, zachowają swój kształt i świeżość do 4 dni. Ciasta typu babki piaskowe, zebry Lepiej je owinąć nie w folię aluminiową, tylko spożywczą, szczelnie. Wtedy wytrzymają w lodówce nawet 10 dni po upieczeniu. Możesz je przechowywać w dowolnym miejscu lodówki. Podsumowując, na szczególną uwagę zasługują w lodówce ciasta z kremami i owocami. Nie polecam ich przechowywać w temperaturze pokojowej, są wtedy narażone na szybsze zepsucie. Przechowywanie w temperaturze pokojowej Nie wszystkie ciasta przechowujesz w lodówce. Nawet byłoby to niewskazane. Ale co to tak naprawdę oznacza przechowywanie w temperaturze pokojowej? Przyjmuje się, że to 18C. Uważaj jednak, bo to znaczy że ciasto nie może być również narażone na bezpośrednie działanie światła, wilgoci, wiatru. Ciasta bez kremów również powinieneś właściwie zabezpieczyć, jeśli chcesz dłużej cieszyć się ich smakiem i świeżością. Poniżej kilka przykładów ciast i ciastek, które mogą być przechowywane w temperaturze pokojowej. Ciasteczka Bez względu na nadzienie, zawartość mniejszych lub większych kawałków czekolady, karmelu czy też orzeszków – przechowuj w 18C, w szczelnym pojemniku, folii, nie wystawiaj na działanie słońca czy wilgoci. Wtedy są świeże do 2 dni po upieczeniu. Nie, to nie oznacza, że nie możesz ich potem zjeść. To oznacza tylko przedłożenie ich świeżości. Z czasem składniki upieczonego ciasta wystawione na kontakt z powietrzem, powodują wysychanie, łamliwość. Ciasteczka typu magdalenki Podobnie jak powyższe, możesz przechowywać w folii, ewentualnie wielkich słojach i zachowają swoją świeżość przez 3 dni. Biszkopty – szybko wysychają, dlatego polecam je szczelnie owinąć folią. Ciasta ptysiowe – szybko wysychają, jeśli nie są zabezpieczone, ale jeśli z kolei zbyt mocno je owiniesz folią, będą miękły. Musisz więc zastosować metodę pośrednią, by jednak trochę powietrza do nich dochodziło. Po przełożeniu kremem, w lodówce. Ciasta kruche Te wyjątkowo możesz przechowywać znacznie dłużej, nawet do 15 dni. Zachowają swoją świeżość, jeśli są w folii, ewentualnie hermetycznym pojemniku, słoju. Ciasta drożdżowe Wszystkie tzw. suche, czyli bez owoców i masy makowej. Możesz zawinąć po wystudzeniu w folię i przechowywać do 3 dni. Z czasem takie ciasto po prostu wysycha. Bezy Jeśli są to małe beziki, bez kremu albo beza jeszcze nie jest przełożona kremem, możesz je przechowywać w zależności o wielkości albo w słojach, albo w szczelnym pojemniku. Bezy mają to do siebie, że wysychają nawet po wyjęciu z piekarnika, więc narażone na zbyt dużą wilgotność, będą miękkie. Jeśli w otoczeniu będzie suche powietrze, będą się coraz bardziej wysuszały. Makowce Ponieważ masa makowa zawiera surowe białka, nie polecam przechowywania makowca poza lodówką. Jednak dwa dni w temperaturze pokojowej, zawinięty w folię, może poleżeć. Serniki Jeśli w Twoim otoczeniu nie panują upały, możesz przechowywać sernik w temperaturze pokojowej do dwóch dni. W lodówce z kolei do 4 dni. Serniki pieczone lubią chłód, stąd jednak moja sugestia, żeby przechowywać je w lodówce. PORADY Jeśli słoju zamkniesz kawałek chleba nabity na wykałaczkę, to chleb szybko wyschnie, ale Twoje ciasteczka będą dłużej miękkie. Podobnie ma się sprawa z kawałkiem jabłka, które również spowoduje, że Twoje ciasteczka będą miękkie nawet do 4 dni. Zawsze musisz dopasować sposób przechowywania ciasta do wypieku. Jeśli jest z kremem, jeśli mokre, to zaproś je do lodówki. Jeśli suche, może się rozgościć poza lodówką. Jednak w jednym i drugim przypadku, pamiętaj o folii i hermetycznych pojemnikach. Ciasta do lodówki wkładamy zawsze po ich wystudzeniu. Jeśli włożysz jeszcze ciepłe, narazisz ja na szybkie psucie. Powodzenia Przechowywanie miodu w odpowiednich warunkach jest niezwykle ważne, ponieważ ma wpływ na jego zdrowotne właściwości. Stosowanie się do kilku wskazówek w tej kwestii zagwarantuje wyjątkowe doznania smakowe przez długi czas. ma znaczenie Miód jest produktem naturalnym, dlatego trzeba przestrzegać specjalnych zasad dotyczących przechowywania go. Mówi się, że artykuł ten nie posiada terminu ważności i można go trzymać przez nieograniczoną ilość czasu. Warto jednak wiedzieć, że stopniowo starzeje się on i zatraca swoje wartości biochemiczne. Miód posiada naprawdę długi termin przydatności. Jednak aby utrzymał on swoje właściwości, należy go przechowywać w specjalnych warunkach, które nie wpłyną na niego negatywnie. Jeżeli temperatura, w której stoi miód, przewyższa 20 stopni Celsjusza, możemy zaobserwować zachodzące w nim przemiany. Staje się on ciemniejszy, osłabia się aktywność enzymów w nim zawartych, a także zmianie ulegają proporcje cukrów. W wyniku tego miód częściowo zostaje pozbawiony swoich zdrowotnych właściwości. Jak prawidłowo przechowywać miód ? Bardzo ważne jest, aby trzymać go w zacienionym miejscu, takim jak na przykład zamknięta szafka, i starać się, by nie był on narażony na promienie słoneczne. Temperatura jest tutaj bardzo istotnym czynnikiem. Dobrze, gdy w miejscu, w którym miód jest przechowywany, wynosi ona od 8 do 10 stopni Celsjusza. Kiedy sięga ok. 17-18 stopni, wtedy miód zaczyna się przemieniać w krupiec. Z kolei temperatura wynosząca mniej niż 0 stopni Celsjusza ogranicza krystalizację, a także zatrzymuje procesy chemiczne, które zachodzą w miodzie, kiedy zostaje on odwirowany z plastrów. Jeżeli chcemy przechować miód dłużej niż kilka miesięcy, można go także zamrozić, jednak ma to wpływ na jego właściwości. Zamrożony miód będzie trwalszy niż ten, który przetrzymywany był w słoiku w zacienionym miejscu. Można go przechowywać nawet do kilku lat. Proces krystalizacji jest naturalny i nieunikniony. W jego trakcie szybciej przemianie ulega glukoza, natomiast fruktoza zachowuje się w otaczającym syropie. Miody krystalizują się w zależności od rodzaju. W przypadku niektórych następuje to od razu w całej ich masie (miód rzepakowy), u innych proces ten przebiega powoli, zaczynając się np. od dolnych warstw. Krystalizacja nie ma wpływu na jakość miodu. Zachodzi w temperaturze między 17 a 18 stopniami Celsjusza. Jeżeli wynosi ona poniżej 0, proces ten ulega zatrzymaniu, natomiast jeśli pozostawimy miód w temperaturze 25-35 stopni, stanie się on płynny. Miód możesz przechowywać w lodówce Najlepszym miejscem do przechowywania miodu jest lodówka. Dobrze, jeżeli dodatkowo będzie on zamknięty w szczelnym, najlepiej szklanym opakowaniu. Miód ma zdolność do bardzo łatwego i szybkiego chłonięcia obcych zapachów, dlatego nie należy pozostawiać go w otoczeniu produktów o silnym aromacie. Warto pamiętać o tym, żeby nie trzymać go w metalowych pojemnikach, ponieważ może on wtedy uzyskać metaliczny posmak. Oprócz skłonności do chłonięcia zapachów miód posiada także właściwości higroskopijne, bardzo łatwo przyswaja wodę oraz parę wodną. Jeżeli jest przetrzymywany w nieszczelnym opakowaniu, jego górna warstwa narażona jest na rozrzedzenie, co może być przyczyną pojawienia się drożdży wywołujących proces fermentacji. W wyniku tego zmienia się smak miodu i przestaje się on nadawać do spożycia. Przetrzymywanie miodu w słabo nawilżonych miejscach może sprawić, że stanie się on nadmiernie suchy. Dużym błędem, jaki często popełniamy, jest wybieranie miodów w płynie. Miód taki występujący zimą albo jest podrobiony i został sprowadzony np. z Azji (te produkowane poza Polską najczęściej nie są jednego rodzaju, lecz mieszane ze sobą dla uzyskania jednorodnego smaku), albo został po prostu przegrzany w celu zachowania jego płynnej postaci na dłuższy czas. Jesteś tutaj: Start »|| Biblioteczka »|| Wszystko o pyłku i jego pozyskiwaniu »|| Część 7. Pierzga ważna i niedoceniana Wszystko o pyłku i jego 7. Pierzga ważna i niedoceniana Pierzga jest produktem pszczelim wytworzonym z obnóży pyłkowych, zmagazynowanych i ubitych w plastrach z dodatkiem miodu, nektaru i śliny pszczół. Na skutek fermentacji mlekowej i innych procesów skład chemiczny pierzgi różni się od składu pyłku, z którego została wytworzona. Kwas mlekowy, którego w pierzdze jest około 3-3,5% konserwuje pierzgę i nie dopuszcza do rozwoju w niej procesów gnilnych. Pierzga stanowi pokarm białkowy pszczół oraz główne źródło witamin i składników mineralnych. Wartościowy pokarm Ze względu na duże walory odżywcze pierzga jest doskonałą odżywką białkowo-witaminową dla ludzi, znacznie lepiej przyswajaną niż pyłek pozyskiwany w formie obnóży. Należy też ją pozyskiwać, konserwować i przechowywać z myślą o wykorzystaniu do żywienia pszczół w okresach braku pożytku pyłkowego. Przede wszystkim należy prowadzić taką gospodarkę plastrami, by pszczoły gromadziły pierzgę w plastrach jasnych, które będzie można wykorzystać do ułożenia gniazda zimowego. Zapewnienie dużej ilości pierzgi w zapasach zimowych decyduje nie tylko o jakości przezimowania rodziny, ale przede wszystkim o rozwoju wiosennym. [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Przechowywanie plastrów z pierzgą Przechowywanie plastrów z pierzgą jest trudne, ponieważ ze względu na dużą wartość odżywczą stanowi ona idealne podłoże dla rozwoju drobnoustrojów (pleśnie i drożdżaki) oraz jest atrakcyjnym pokarmem dla różnych szkodników. Największe straty w zapasach pierzgi spowodowane są rozwojem grzybni Bettsia alvei, powodującej tak zwaną grzybicę ulową. Pierzgę mogą też porastać kropidlaki, wytwarzające bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzi i zwierząt aflatoksyny. W pierzdze zaatakowanej przez pleśnie rozwijają się też drożdżaki, powodujące jej fermentację. Pierzga pochodząca z chorych rodzin jest źródłem zakażenia, zawierać może bowiem przetrwalniki Paenbacillus larvae, powodujące zgnilec złośliwy, przetrwalniki Nosema apis i ceranae oraz grzybicy wapiennej i kamiennej. [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Preparatami takimi, stosowanymi w formie roztworu wodnego, opryskuje się plastry z pierzgą. Po odparowaniu wody substancja o właściwościach grzybobójczych pozostaje na powierzchni plastrów i pierzgi, dezynfekując i chroniąc ją przed wtórnym zakażeniem. Preparat taki działa też zabójczo na przetrwalniki grzybów wywołujących grzybicę wapienną i kamienną i może być używany do odkażania wnętrza uli po rodzinach chorych na grzybice. Dopuszczone na rynek preparaty, mające w swoim składzie kwas salicylowy i chitozan, nie wykazują toksycznego działania na pszczoły i nie powodują zaburzeń w rozwoju rodziny pszczelej. Pozyskiwanie pierzgi Zarówno w celach konsumpcyjnych, jak i z myślą o żywieniu pszczół, można pozyskiwać samą pierzgę. Niestety, jak dotąd nie opracowano wydajnego urządzenia, przy pomocy którego można by oddzielać pierzgę od plastrów bez zanieczyszczania jej woskiem (i innymi składkami plastra pszczelego). Dlatego niektórzy pszczelarze pozyskują pierzgę ręcznie, dzięki czemu pozostaje ona wolna od zanieczyszczeń, jest to jednak bardzo pracochłonne. Pierzgę ręcznie wydobywa się przy pomocy rurki o średnicy 5 mm z zaostrzonymi krawędziami, ze sprężynowym mechanizmem tłoczkowym w środku. Pozyskaną w ten sposób pierzgę przechowuje się w szczelnych naczyniach, zalaną miodem, w niskich temperaturach, w pomieszczeniu suchym i ciemnym. Taka mieszanina pierzgi z miodem jest doskonałą odżywką białkowo-witaminową, wzmacniającą organizm i stosowaną we wspomaganiu leczenia wielu chorób. Przyswajalność składników pyłku kwiatowego podawanego w postaci wymieszanej z miodem pierzgi jest kilkakrotnie wyższa niż zawartych w suszonych obnóżach pyłkowych. Pierzgę w ten sposób zakonserwowaną można też podawać ... [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów Metoda Makowicza Pierzgę dosyć dokładnie oczyszczoną z plastrów można uzyskać stosując metodę Makowicza. Polega ona na zdrapaniu pierzgi z plastra przy pomocy odsklepiacza widełkowego, używanego do odsklepiania miodu. Uzyskany produkt zwilża się miodem w ilości około 0,3 kg miodu na ... [...] - część treści ukryta, w całości dostępna tylko dla zalogowanych e-Prenumeratorów W wielu polskich pasiekach pierzga jest produktem niedocenianym i powinno się zwracać większą uwagę na jej właściwe pozyskiwanie, magazynowanie i wykorzystanie. Pierzga pszczela, w przeciwieństwie do miodu czy wosku, jest mniej znana z serii substancji, które są produkowane przez pszczoły. Została doceniona w medycynie naturalnej, a zwłaszcza w apiterapii, która opiera się na badaniu oddziaływania pszczelich produktów na organizm człowieka. Pierzga pszczela to produkt pszczeli, który zyskuje na coraz większą popularność, gdyż posiada wiele zdrowotnych właściwości. Jest bardzo cennym produktem, który nie zawsze łatwo dostać w sklepach, a dodatkowo jej cena znacznie przewyższa cenę miodu. Jakie właściwości ma pierzga? W czasie procesu fermentacji, który przebiega w ulu, białka pyłku kwiatowego rozpadają się na peptydy i aminokwasy, przez co wzrasta ilość cukrów prostych i mleka pszczelego – dzięki temu pierzga nabiera cennych właściwości. Peptydy i aminokwasy te są dobrze przyswajane przez organizm, dlatego pierzga pszczela polecana jest osobom niedożywionym, np. wskutek ciężkiej choroby. Czytaj też: Czy cynk może chronić przed COVID-19? Co jeść, by wzmocnić układ odpornościowy? Jakie witaminy zawiera pierzga? Pierzga pszczela ma zdecydowanie bogatszy skład niż sam pyłek kwiatowy i jest o wiele łatwiej przyswajalna. Zawiera cały szereg witamin: C, B1, B2, B3, B6, B12, A, PP, K, E, H i D, a także jest bogatym źródłem mikro- i makroelementów, które poprawiają prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu. Pierzga zawiera pierwiastki takie jak: żelazo, magnez, miedź, cynk, sód, potas i fosfor. Kiedy warto przyjmować pierzgę pszczelą? Przyjmowanie pierzgi przede wszystkim wzmacnia układ odpornościowy organizmu. Zawarte w niej substancje odżywcze wspomagają funkcjonowanie układu nerwowego oraz pozytywnie wpływają na koncentrację i pamięć. Preparaty na jej bazie są stosowane w terapii depresji, ale również jako forma wzmocnienia pracy samego mózgu, dlatego polecana jest w okresach zwiększonego wysiłku umysłowego, np. podczas sesji na uczelni czy pracy nad trudnym projektem. Pierzga pszczela reguluje pracę układu pokarmowego, a jej właściwości antybakteryjne czynią z niej środek szczególnie zalecany w okresach obniżonej odporności organizmu, np. jesienią czy zimą. Jednym ze składników pierzgi pszczelej jest kwas mlekowy. Związek ten ma korzystny wpływ na mikroflorę jelitową i wspomaga wytwarzanie tzw. dobrych bakterii, które wzmacniają odporność. Pierzga a alergia Spożywanie pierzgi przez alergików, zwłaszcza rozpoczęte jeszcze przed okresem pylenia, łagodzi objawy alergii. Jak większość pszczelich produktów korzystnie wpływa na serce i obniża poziom złego cholesterolu, dzięki czemu zapobiega odkładaniu się płytki miażdżycowej w naczyniach krwionośnych. Zawarte w niej antyoksydanty mają moc regeneracji komórek organizmu, przez co wykazuje ona działanie przeciwanemiczne i łagodzi efekty starzenia się organizmu. Ponadto oczyszcza organizm z toksyn i wspomaga pracę wątroby. Jakie właściwości prozdrowotne ma pierzga pszczela? Do najcenniejszych właściwości pierzgi pszczelej należą: regeneracja organizmu, zwłaszcza po operacjach i zabiegach, wzmocnienie organizmu w związku z występowaniem tzw. chronicznego zmęczenia, stymulacja układu nerwowego przy stanach depresyjnych, wspomaganie układu pokarmowego, w chorobie wrzodowej, ale też minimalizowanie objawów typu biegunki czy zaparcia, odtruwanie wątroby. Pierzga – dawkowanie Nie ma możliwości przedawkowania produktu. Zalecana dzienna dawka pierzgi dla osoby dorosłej powinna wynosić od 30 do 40 g, czyli podobnie jak w przypadku zaleceń odnośnie pyłku. W celu zregenerowania lub wzmocnienia organizmu wystarczy zjeść jedną łyżkę dziennie, np. dodając substancję do letniej herbaty czy do dziennej porcji jogurtu lub owsianki. Można też przygotować z niej domowe lekarstwo – wystarczy wieczorem zalać łyżkę pierzgi wodą i odczekać około 10 godzin – najlepiej wypić roztwór na czczo rano. Ten prosty zabieg wielokrotnie zwiększa jej dobroczynne działanie. Zobacz, jak pierzga wspomaga leczenie chorób i wzmacnia odporność: Co to jest pierzga pszczela? Pierzga pszczela to produkt cenny zarówno dla człowieka, jak i dla całego ula. Jej niedobór wpływa na osłabienie pszczelej rodziny, a pozyskanie około 1 kg wymaga zebrania jej z 5, a niekiedy aż 30 tzw. ramek. W skład pierzgi wchodzą miód, ślina i pyłki kwiatowe. Owady ubijają z tej mieszanki masę, którą następnie zabezpieczają woskiem, przez co rozpoczyna się proces jej fermentacji, a to z kolei działa na pierzgę konserwująco i sprawia, że jest ona przyswajana lepiej niż sam pyłek. Dodatkowo nie psuje się, a fermentacja mlekowa pozwala na zachowanie wszystkich zawartych w niej witamin i minerałów, które są zabezpieczone przed szkodliwym działaniem bakterii i grzybów. W ulu substancją żywią się głównie królowa i młode owady – zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym i wczesną wiosną, kiedy brak jest świeżego pyłku kwiatowego. Badania potwierdziły, że osobniki, które żywią się pierzgą, żyją dłużej od tych, które żywią się pyłkiem, co może mieć związek z występującym w niej mleczku pszczelim. Jeżeli chodzi o walory smakowe, to pierzga w zasadzie nie różni się od miodu. Jest jednak, jako produkt naturalny, bardzo łatwo przyswajalna przez organizm i w zasadzie nie powoduje skutków ubocznych. Gdzie można kupić pierzgę pszczelą? W sklepach można ją kupić w formie brązowych granulek zamkniętych w słoiku. Za 200 g należy zapłacić około 60 zł, ale jest to produkt wart swojej ceny. Należy tylko upewnić się wcześniej, że sprzedawca posiada pierzgę ze sprawdzonego źródła i cieszy się pozytywnymi opiniami innych klientów. Kto nie może stosować pierzgi? Pierzga jest całkowicie bezpieczna dla zdrowia i może ją stosować praktycznie każdy. Wyjątek stanowią jedynie te osoby, które są uczulone na produkty pochodzenia pszczelego. Czy słodzenie herbaty miodem to dobry pomysł? Dowiecie się tego z filmu: Zobacz film: Czy można słodzić gorącą herbatę miodem? Źródło: 36,6

pierzga jak długo można przechowywać